لیونل مسی، یوهان کرویف، میشل پلاتینی، مارکو ونباستن، آلفردو دیاستفانو، فرانس بکنباوئر، کوین کیگان، رونالدو برزیلی، و کارل-هاینس رومنیگه – این ستارهها همه در یک موضوع مشترک هستند: این که بیش از یک بار توپ طلا را بردهاند.
کریستیانو رونالدو در زوریخ برنده توپ طلا شد. ستاره رئال مادرید اکنون به این باشگاه ویژه پیوسته است. او خود را به عنوان اسطوره ورزش مطرح کرد. این مهاجم احتمالا این نکته را دریافته بود که روی سن گریه کرد.
این که یک نفر حتی یک بار برنده توپ طلا شود – افتخاری که 33 نفر به دست آوردهاند، از استنلی متیوز در دوره اول در سال 1956 گرفته تا کاکا در سال 2007 – بیتردید دستاورد باشکوهی است. اما این لزوما یک فوتبالیست را تبدیل به یکی از برترینهای تاریخ تبدیل نمیکند. هر چه باشد، نه ایگور بلانوف – بازیکنی که درخششی زودگذر در دینامو کیف و شوروی داشت و در سال 1986 برنده توپ طلا شد – و نه مایکل اوون، بازیکن انگلیسی که در سال 2001 توپ طلا را گرفت، جایی در میان برترینهای تاریخ ندارند.
|
شاه کریستیانو بهترین آمار رونالدو
|
400 |
تعداد کل گل های دوران بازی در 655 مسابقه |
1.03 |
میانگین گل در هر دیدار در مادرید |
69 |
گل در سال 2013 در تنها 59 مسابقه |
10 |
تعداد قهرمانی های بزرگ باشگاهی |
2 |
تعداد برنده شدن کفش طلای اروپا |
2 |
تعداد برنده شدن توپ طلا |
بردن توپ طلا برای دو بار نشان میدهد بازیکن توانسته درخششی فوقالعاده را برای مدتی طولانی داشته باشد. رونالدو نهتنها در سال 2013، که در سالهای پیش از آن هم عالی بوده است.
تا همین چند سال پیش، نظرات درباره رونالدو بسیار متفاوت بود. برخی او را بازیکنی ضعیفکش میدانستند! کسی که تیمهای کوچک را خرد میکند اما در بازیهای بزرگ کار خاصی انجام نمیدهد. نویسنده این مقاله تا سال 2011 با این افراد همنظر بود.